Gençken virüse maruz kalma olasılığı daha düşük olsa da, kronikliği vakaların %75-85’inde önemini artırmaktadır.
Çoğunlukla asemptomatiktir, yavaş ilerler ve son evrelerde ciddi karaciğer hasarına yol açabilir. Bir hastalık kronik bir hastalıktır.
Kronik hepatit, 6 aydan uzun süren karaciğer iltihabıdır. Kronik hepatit, akut hepatitten daha nadir görülen bir durumdur ancak yıllarca sürebilir. Genellikle asemptomatiktir ve ciddi karaciğer hasarına neden olmaz.
Hepatit C, kronik hepatitin önemli bir nedenidir ve hepatit C hastalarının yaklaşık %75’i kronikleşir. Hepatit B nadiren kronikleşir.
Hepatit A ve E kronik hepatite neden olmaz. Bazı ilaçlar (metildopa, izoniazid, nitrofurantoin ve parasetamol gibi) özellikle uzun süreli alındığında kronik hepatite neden olabilir.
Hepatit C’nin tedavisi var. Haftalık pegile interferon enjeksiyonları ve ribavirin tedavisi. Elbette bu tedavi spesifik ve %100 başarılı bir tedavi değildir.
Akut hepatit C saptanırsa interferon tedavisi çok başarılıdır. Ancak kronik fazda tedavinin başarı oranı düşüktür. Tedavinin asıl amacı enfeksiyonu tamamen iyileştirmektir. İkincil hedefler, hastalığın ilerlemesini durdurmak,
karaciğer dokusunu iyileştirmek, HCC (hepatoselüler karsinom) riskini azaltmak ve nihayetinde yaşam beklentisini uzatmak ve iyileştirmektir.
Hepatit C, kan ve kan ürünleri yoluyla bulaşan bir hastalıktır. Hepatit B ile karşılaştırıldığında, enfeksiyon çok miktarda kan gerektirir. Kan nakli alan hemofili ve talasemili çocuklar bu nedenle risk altındadır.
